Περί αυτοδιοικητικών εκλογών ο λόγος και ειδικότερα των αποτελεσμάτων στο Περιστέρι. Άλλοι υποψήφιοι κέρδισαν απλώς την είσοδό τους στο δημοτικό συμβούλιο της Πόλης, άλλοι θριάμβευσαν και άλλοι είχαν την δυσάρεστη εμπειρία να δουν τις ελπίδες τους για εκλογή ή επανεκλογή να καταρρέουν.
Θα μπορούσε κάποιος να τους ονομάσει «παιδιά της αλλαγής», όχι αυτών του ΠΑΣΟΚ του τέλους του προηγούμενου αιώνα, αλλά αυτής της αλλαγής που συντελείτε στην περίοδο που διανύουμε κατά την οποία ο λαός, ο έχων δικαίωμα ψήφου, έχει πλέον στραφεί σε ότι αφορά τα τοπικά πράγματα, σε πολιτικά πεδία που αν μη τι άλλο θέλουν «ψιθυρισμούς» προθέσεων και όχι μεγαλόστομες πολιτικές μπούρδες.
Οι «αποτυχημένοι» ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι τους χτύπησε. Αυτό φαίνεται από τα νοήματα που εκπέμπει ο γραπτός ή προφορικός λόγος τους που οι ίδιοι δίνουν στην δημοσιότητα ή τον κοινωνούν προσωπικά, λόγος που για όσους έχουν γνώση της πραγματικότητας και μπορούν να δουν και αξιολογήσουν τα συμφραζόμενα πίσω από τα επιφαινόμενα, αποτελεί μία αγωνιώδη προσπάθεια να εξαπατηθεί πάλι η τοπική κοινωνία και να μην διαρρήξει τους δεσμούς της μαζί τους.
Το χειρότερο δε είναι ότι οι ίδιοι που εκπέμπουν αυτό τον λόγο, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι κάτι αντιπροσωπεύουν στην τοπική κοινωνία, έχοντας πλάσει για τον εαυτό τους την εικόνα του υπερασπιστή της. Όμως, ουδέποτε μέχρι σήμερα δεν έχουν υποβάλει στον εαυτό τους το ερώτημα «η κοινωνία θέλει αυτοί να την υπερασπίζονται»;
Όχι βέβαια, σαν πρόσωπα, όλοι είναι σοβαρές ή σε ορισμένες περιπτώσεις ασόβαρες προσωπικότητες, -πολιτικά πάντα-, αλλά σαν δημόσια πολιτικά που έχουν εμπλακεί στο τοπικό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Στην πράξη, τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών και το υπερβολικό και συντριπτικό για την αντιπολίτευση ποσοστό του 74,18% που έλαβε ο Ανδρέας Παχατουρίδης, δεν τους έμαθε τίποτα δυστυχώς. Αναζητούν τα αίτια σε παλιές φόρμουλες και κρίνουν εξ ιδίων τι έφταιξε, αυτοπαγιδευμένοι στις δικές τους ιδεολογικές νόρμες και κυρίως στις δικές τους ιδεοληψίες.
Το ακόμη ποιο απογοητευτικό, βασικά γι’ όσους έχασαν τον μπούσουλα την πρώτη Κυριακή των εκλογών, είναι ότι δεν κατάλαβαν ό,τι η κοινωνία τους απέρριψε γιατί απλώς δεν τους υπολογίζει πλέον.
Δεν τους υπολογίζει γιατί η πολιτική γλώσσα τους ανέδειξε και αναδεικνύει τον ανερμάτιστο πολιτικά λόγο τους, όχι αυτόν που προσομοιάζει μ την κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά αυτόν που αφορά την καθημερινότητα του δημότη και την εικόνα της Πόλης.
Δεν τους υπολογίζει γιατί το πομπώδες διαλάλυμμά τους, περί πολύ ισχυρής κόντρας στην κατ’ αυτούς ανερμάτιστη, λαϊκίστική και ρουσφετολογική διοικητική πρακτική της Διοίκησης του Δήμου, δεν πέρασε στο εκλογικό σώμα και την τοπική κοινωνία, αφού η τελευταία ουδέποτε είδε το «υποτιθέμενο» έργο τους.
Δεν τους υπολογίζει γιατί, οι ίδιοι είναι άγνωστοι στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας, όντας κλεισμένοι στα αγωνιστικά συννεφάκια τους που περιορίζονται στον πολύ στενό κύκλο των ιδεολογικών και σε ορισμένες περιπτώσεις ιδεοληπτικών συνομιλητών τους.
Δεν τους υπολογίσει γιατί οι ίδιοι απέτυχαν να κοινωνήσουν και επικοινωνήσουν το μήνυμα που κομίζουν, αφού προσκολλημένοι στο παρελθόν δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν τους νέους τρόπους και τα νέα μέσα διάδοσής του.
Δεν τους υπολογίζει γιατί οι ίδιοι πάλι, δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως ότι ισχύει πάντα για όλους και όλα το λαϊκό ρητό «αν δεν βρέξεις πισινό δεν τρως ψάρι».
Έλαβαν το μήνυμα ή όχι; Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις…
Δημοτική παράταξη, πολιτεύθηκε με πολυπράγμωνα «αρχηγό» που έλαβε την στήριξη συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, ουσιαστικά με πολιτικό πραξικόπημα, αγνοώντας την αντίθεση της βάσης. Προεκλογική φιλοδοξία της, όπως αυτή εκφράζοντας ψιθυριστά και γιατί όχι αλαζονικά, από τον υπερφιλόδοξο αρχηγό της, η εκθρόνιση του ηγεμόνα που κατέχει τον δημαρχιακό θώκο. Τα μέσα και η μεθοδολογία κοινώνισης του υποτιθέμενου πολιτικού μηνύματός της, -στην πράξει τέτοιο δεν υπήρχε-, ήταν ή θύμισε αντιγραφή πολύ φτηνής διαφημιστικής δράσης μικρής εταιρίας που απλώς ήθελε να πλασάρει το διακριτό όνομα του αρχηγού της. Επικουρικά ή κατά μερικούς, ως κύριο επικοινωνιακό μέσο βασίσθηκε στους λεγόμενους σύγχρονους κύκλους των χαμένων ψυχών, που αναπαράγουν σε κλειστούς κύκλους τα ποιο χαμηλής ποιότητας μηνύματα, τους προσωπικούς αρχηγικούς φατσότοιχους ή αλλιώς σελίδες του Fαcεbook, μην υπάρξει και καμία διαβολική παρασπονδία και σταματήσουν οι «πιστοί» να λαμβάνουν τα ορθά αποσπάσματα του «πολιτικού ευαγγελίου» του.
Τα αποτελέσματα γνωστά. Η συγκεκριμένη δημοτική παράταξη έλαβε τη αμοιβή της που αντί για την κατάληψη της πρώτης θέσης, όπως με θρησκευτική πίστη είχαν εμπεδώσει οι «ακόλουθοί» της, βασιζόμενοι στα «θεοκρατικά κηρύγματα» του αρχηγού τους, μπόρεσε να λάβει με το ζόρι και ελέω του εκλογικού συστήματος δύο θέσεις στο νέο δημοτικό συμβούλιο.
Το οξύμωρο είναι η επική δήλωση για τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών, του εξαφανισμένου το τελευταίο διάστημα αρχηγού της: «Βάλαμε τον σπόρο για τα επόμενα». Δυστυχώς για την τοπική κοινωνία δεν είπε «πετύχαμε τον στόχο μας», προκειμένου αυτή να αισθανθεί την ελπίδα για την φροντίδα των καλώς εννοούμενων συμφερόντων της.
Εταίρα δημοτική παράταξη, που ξεκίνησε με υπέρμετρες φιλοδοξίες για την κατάκτηση αν όχι της πρώτης θέσης, τουλάχιστον να στριμώξει τον νυν δήμαρχο και θριαμβευτή των εκλογών, σε αγώνα για την πρωτιά την δεύτερη Κυριακή, κατέληξε να αναζητεί την πολιτική επιβίωσή της, λόγω της αδυναμίας της να κατανοήσει ότι το βασικό πολιτικό μήνυμά της δεν περνούσε στην τοπική κοινωνία. Ταυτόχρονα η κλειστή περί τον επικεφαλής της ομάδα, επιδόθηκε σε ένα αγώνα επικράτησής της στον ήδη υπερβολικά κλειστό κύκλο των δημοτών που για τον έναν ή άλλο λόγο παρέμειναν πιστοί στην παράταξη. Με απλά λόγια αντί να ανοιχθούν στον τοπικό λαό, προσπάθησαν, όντας ξενιστές στον χώρο, να εξοβελίσουν από την παραταξιακή φωλιά, όπως ο νεοσσός κούκος, όλους όσους κρατούσαν το «μαντρί» όρθιο. Όπως λέει κι ο λαός «εμφανίσθηκαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα».
Ταυτόχρονα, τα ίδια στελέχη, ενεργώντας με βάση προσωπικές εμπάθειες λόγω της πολιτικής ανυποληψίας τους και της μηδενικής πολιτικής σκέψης τους, -οι άνθρωποι ζουν ακόμη στο 1980-, απαξίωσαν και απέκοψαν κάθε ένα μέσο ή πρόσωπο που τόσο στις εκλογές του 2014, όσο και μετά τους βοήθησαν ενεργά για την διάδοση των μηνυμάτων της παράταξής τους.
Σαν αποτέλεσμα, πήραν την «δίκαιη», για την ελάσσονα προσπάθειά τους και τους εσωπαραταξιακούς βυζαντινισμούς τους, αμοιβή από τον κυρίαρχο λαό. Αντί για τους τουλάχιστον 7 δημοτικούς συμβούλους που προσδοκούσαν ότι θα εκλέξουν, -είχαν 5 αρχικά και πριν τη διάσπασή τους στις εκλογές του 2014-, οι δημότες έστειλαν μόνο δύο απ’ αυτούς στο δημοτικό συμβούλιο. Παρόλα αυτά και αντί να ενσκύψουν στα τραγικά λάθη τους, πολιτικά και επικοινωνιακά, εμμένουν στο ότι αυτά δεν είναι δικά τους, αλλά των δημοτών που δεν εκτίμησαν τον μεγάλο αγώνα τους και τον ιδεοληπτικό λόγο τους, που σημειωτέον δεν είχε καμία σχέση με τα προβλήματα και γενικά την ζωή της πόλης. Όπως λέει και ο ευαγγελικός λόγος, θα πορευθούν από εδώ και πέρα «ευώ ετάχθησαν’, από τον λαό.
Ας πρόσεχαν… Καλές οι πολιτικές αναλύσεις του «προσύλητου», καλύτερη, όμως, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος η κρίση του λαού που αποδεικνύεται σοφός, αφού ότι και να κάνουν οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, λαμβάνουν πάντα την δίκαιη αμοιβή τους… Όσο για τον προσύλητο πολιτικό κολοσσό ινστρούχτορα, αυτός θα συνεχίσει τις προσπάθειές του για το «βόλεμα» του δικού του. Εξάλλου αυτός εξ αρχής ήταν ο στόχος του… Το κακό γι’αυτόν είναι ότι ποτέ δεν είχε τις άκρες της κας Τασίας… και ποτέ δεν θα τις αποκτήσει…
Ψηλός και εμφανίσιμος νυν δημοτικός σύμβουλος, απέτυχε να επανεκλεγεί. Το πολιτικό έργο του, από το 2014 μέχρι σήμερα εκφράζεται συνολικά, από το νεύμα της κεφαλής του για το καταφατικό της έγκρισης των εισηγήσεων της διοίκησης του δήμου μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, τρόπος κατάφασης που ουδέποτε επέβαλε να ακουστεί η φωνή του.
Επικοινωνιακά, στηρίχθηκε στις διαρκείς και συνεχείς εμφανίσεις του στο πλάι του Δημάρχου, σε σημείο που οι μη γνωρίζοντες να τον θεωρούν «σωματοφύλακα» του. Ακόμη επέλεξε για την διάδοση του δικού του πολιτικού, αλλά ανύπαρκτου, μηνύματος, μέσα που όπως λέει κι ο λαός «δεν τα γνωρίζουν όχι μόνο οι διαχειριστές τους, αλλά και η μάνα τους.
Σήμερα, 20 ημέρες μετά τις εκλογές, αποχαιρετά την «Κωνσταντινούπολη», -αν και ο ίδιος δεν το έχει συνειδητοποιήσει ακόμη-, περιμένοντας, όπως ο αναφέρει, την διόρθωση των αποτελεσμάτων που σύμφωνα, κατά τα λεγόμενά του, με τα στοιχεία που έχει πάρει από τις υπηρεσίες του Δήμου είναι λάθος και ο ίδιος βρίσκεται σε εκλόγιμη θέση.
Νεαρός πονηρούλης και υπερφιλόδοξος (νέο)εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος, κατέβηκε στον προεκλογικό αγώνα, στηριζόμενος στους «φίλους» και ακολούθους του στον φατσότοιχο που διατηρεί στα κοινωνικά μέσα του διαδικτύου, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες φθάνουν στον τεράστιο αριθμό των 20.000+. Οι πολιτικές φιλοδοξίες του δεν έχουν ταβάνι, ωθούμενες και από τον «μπαμπά» του που από τα φοιτητικά χρόνια του, σχεδιάζει τα πολιτικά και όχι μόνο βήματα του «γόνου» του. Δυστυχώς γι’ αυτόν, ο λαός τον έκρινε σχεδόν «μη προβιβάσημο», αφού με το ζόρι εντάχθηκε στους «εκλεγόμενους, όντας στις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης.
Ο ίδιος, αν και δηλώνει ειδικός της «επικοινωνίας» αγνόησε την βασική θεσμική αρχή, ότι η «αναγνωρισημότητα» θέλει προβολή και δει σε ανεξάρτητα μέσα. Με βάση ατ στοιχεία του «αγώνα» του, αποδείχθηκε, παρά τις εξειδικευμένες γνώσεις που προβάλει, «ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στο αλεύρι». Το μόνο που του μένει πλέον είναι «η δια της κεφαλής κατάφαση» κάθε θέματος μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, αναλώσιμο στρατιωτάκι του συστήματος. Το ερώτημα που μένει είναι: Αφού λόγω γνώσεων ήξερε γιατί δεν άκουσε…
Υποψήφια και κατά τον δικό της νου σημαντικό τοπικό πολιτικό στέλεχος, απέτυχε να εκλεγεί με νεοπαγή δημοτική παράταξη. Είναι τόσο πολύ καλά καταρτισμένη στα εκλογικά που μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από το ΥΠΕΣ, θεώρησε ότι εκλέγεται ως δεύτερη σύμβουλος της παράταξής της. Πολύ μεγάλη η επιτυχία της αφού οι ψήφοι που συγκέντρωσε έφθασαν το 0,004% των ψηφισάντων ή άλλως το 0,046% περίπου απ’ όσους έλαβε ο πρώτος σε σταυρούς νεοκλεγείς δημοτικός σύμβουλος, απ’ όλες τις παρατάξεις.
Επικοινωνιακά στηρίχθηκε στους φατσότοιχους του αρχηγού της παράταξής της, όπως και τον δικό της, με τον οποίο μάλιστα εξέπεμψε τις πολύ μεγάλες ευχαριστίες της προς τους δημότες για την υποτιθέμενη εκλογή της. Το ποιο ωραίο είναι ότι και τα πάλαι ποτέ συντρόφια της, δεινόσαυροι παλαιάς δημοτικής και όχι μόνο παράταξης που τείνει προς εξαφάνιση την βομβάρδισαν με δημόσια μηνύματα «συγχαρητηρίων» για την πολύ μεγάλη επιτυχία της. Φαντασθείτε τι θα έκαναν αν δεν είχε λάβει, αυτό το 0,046% ή αν θέλετε το 0,004% επί του συνόλου των ψηφισάντων, πως θα κοινωνούσαν αυτό το τεράστιο πολιτικό επίτευγμα και ποια θα ήταν τα διθυραμβικά τους σκόλια.
Ίσως γι’ αυτό, όλοι αυτοί συν την πολιτική ογκόλιθο που απέτυχε για μία ψήφο να εκλεγεί, -έστω και στην 5η κατανομή-, οδηγούνται νομοτελειακά στην λήθη, από την τοπική κοινωνία. Το κακό για την διατήρηση της προσωπικής ψυχικής υγείας τους, είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ό,τι «μετρήθηκαν και βρέθηκαν ολίγοι».
—————-
Υ.Γ.1: Υπάρχουν και άλλοι «ήρωες» στην τοπική κοινωνία, που είτε δεν εκλέχθηκαν στις πρόσφατες εκλογές, είτε προτίμησαν να μην εκτεθούν ως υποψήφιοι. Το ιλαρό της υπόθεσης είναι ότι όλοι αυτής της κατηγορίας πιστεύουν και κοινωνούν στο ελεγχόμενο περιβάλλον τους ότι είναι οι μόνοι που αντιστάθηκαν πολιτικά στον «ηγεμόνα» της πόλης και επίσης ότι είναι οι μόνοι που αυτός φοβάται. Σοβαρές περιπτώσεις που χρήζουν την διάγνωση είτε πολιτικών ψυχαναλυτών, είτε κλινικών ψυχιάτρων, με ποιο χαρακτηριστική περίπτωση του κατά τον ίδιο διαχρονικού «μεγάλου» αντιστασιακού, έναντι του κυριάρχου της πόλης, που πλέον διαδίδει μόνος του ότι απείχε από την τοπική πολιτική κονίστρα προκειμένου να είναι έτοιμος να αναλάβει τα καθήκοντα Διευθυντού Εφορίας, οσονούπω. Όχι, όχι μην γελάτε, τα πράγματα είναι πολύ ποιο σοβαρά απ’ότι φαίνονται…
—————-
Υ.Γ.2: Το παρόν σημείωμα, δεν φιλοδοξεί να εκφράσει την πραγματική ανάλυση για όσα συνέβησαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Δήμου Περιστερίου. Αποτελεί στην πράξη ένα μικρό προοίμιο, για αυτό που θα ακολουθήσει, με την γραφίδα να μπαίνει στον τύπο των ήλων, κι όποιος αντέξει, ή κατά το ορθόν σε όποιον αρέσει…Εξάλλου η στήλη έχοντας το γνώθι σ’ αυτόν, έχει την απόλυτη αντίληψη ότι ουδέποτε δεν ήταν αρεστή, παρά μόνο σ’αυτούς που έχουν βαριά αυτιά και αναζητούν μόνο την αλήθεια… Για τους υπόλοιπους δεν θα πάρει και δεν θα χορέψει…
Μείνατε μαζί μας στην ανάγνωση…
«Ο Σχολάζων & Κολάζων»..
